سلام به دوستای گلم !

از اینکه اینقدر دیر اومدم معذرت می خوام ، فکر نمی کردم این همه طرفدار داشته باشم ! امروز اومدم تا یه دستی به سر و روی خونمون بکشم . می خوام غم و غصه ها رو فراموش کنم . میخوام پارچه های سیاه دلتنگی رو از رو در و دیوار خونه بردارم . می خوام گذشته رو فراموش کنم . میخوام اسم اونی که تو قلبمه خط بزنم . میخوام قاب عکسشو از رو طاقچه بردارم . می خوام فراموش کنم که اونی بوده .

می خوام پنجره های خونه رو باز کنم و به خورشید خانوم سلام کنم ! خیلی وقته خورشیدو ندیدم . می خوام زیر نور ماه بشینم و به آینده فکر کنم . می خوام شبا به جای اشک ریختن ستاره های آسمونو بشمرم . می خوام زیر بارون قدم بزنم تا پاک پاک بشم تا احساس کنم دوباره متولد شدم . می خوام کوله بار دلتنگی مو رو شونه های باد بزارم تا اونو با خودش ببره یه جای دور . می خوام شاد بودن و یاد بگیرم . می خوام بخندم تا دنیا به رو بخنده !

-------------------- تینا -----------------

ای خدا من چه گویم ز عشق روزگار

این نبود رسم عاشق شدن ای خدا

این نبود قطه ی عشق مردمان

این نبود قصه ی لیلی و مجنونمان

غم نبود همدم آدمان

اشک نبود مرحم دردمان

آه نبود وصله ی سرنوشتمان

عشق نبود بازیچه ی دستمان

رسم نبود جدایی میان عاشقان

این نبود سرنوشت عاشقان

خدانگهدار تا بعدی که نزدیکه

◄نوشته شده توسط تینا مقدم در ساعت ساعت 12:42 عصر

Comments:()Comments